Söguhornið

Við Arnarnes á Vestfjörðum stendur maður á hlaðinu að verka lambaskrokka eftir sláturtíð.  Í fjarska sér hann bíl nálgast. Það er lögreglubíll sem ekur inn afleggjarann að bændagistingunni Beitunes. Ungur lögreglumaður og annar gamall stíga stirðlega útúr merkta jepplingnum. „Daginn Hermann hvað er títt," segir sá eldri „Bara allt rólegt, get ég eitthvað aðstoðað ykkur eða eruð þið bara í eftirliti" segir Hermann. „Við æltuðum að athuga hvort þú hefiðir orðið var við tvær stúlkur koma keyrandi hér fram hjá fyrir um tveimur til þrem dögum síðan" segir sá ungi. „Jú eitthvað rámar mig í það, þær komu hérna og spurðu til vegar, hvernig vegurinn væri þarna lengra, ég bauð þeim kaffi en þær vildu bara halda áfram, en það er ekki hægt að bjóða ykkur heiðursmönnunum í kaffi það er heitt á könnunni". „Nei takk ég held ekki í þetta sinn ég þarf að koma Sigga hérna heim hann er víst að fara að slátra, það hefur allt skilað sér hjá þér af fjalli" segir sá gamli. „Nei mig vantar einn gófóttan lambhrút hann hefur sjálfsagt dottið í eitthvert gilið" segir Hermann. „Já, já hvernig gengur beiturbransinn" segir sá gamli . „Þokkalega bara ég er búinn að selja um fimm brytjaða selskrokka í hákarlabeitu," , „Jæja Siggi best að að fara drífa sig við sjáumst" segir sá gamli og nykkar til Sigga. „ Veriðið sælir ef það eitthvað annað sem þið viljið vita þá er heitt á könnunni" . Þeir setjast aftur inn í bíl og fjarlægjast bæinn.  Hermann heldur áfram að skera.  Það rennur kalt vatn niður herðablaðana þegar hann heyrir annan bíl nálgast, um klukkustund síðar hann fær þá tilfinningu að sú heimsókn verði ekki jafn kærkominn og hjá laganna vörðum.  Ungur maður í brúnum leðurjakka og sítt ljóst hár stígur út úr stóra jeppanum.  Ákveðin rödd Gunna gellur „Góðan daginn er nokkuð hægt að fá gistingu hérna.".
Gressi eyðir deginum í að brýna risastóra bæði veiðihnífinn sinn og fimmtándu aldar silfursverðið sitt.  Hann reynir einnig að ná sambandi við tálbeituna sína.  Hann kallar og kallar en ekkert heyrist ennþá. Hann er orðinn úrkula vonar að finna hana.  Eftir þónokkra göngu heyrir hann í henni og gengur á hljóðið. En áður en hann nær að finna hana sér hann þokuslæðu umlykja sig og jörðina skjálfa þeir eru greinilega að leyta að því sama. Hann vissi ekki að boli gæti verið svona snöggur.  Hann sér hann ekki enn heyrir andadrátt hans allt í kring um sig.
Í stóru hvítu húsi við 600 Pennsylvania Avenue í höfuðborg Bandaríkjana situr vatnsgreiddur maður í dökkum jakkafötum með grásprengt hár og gleraugu við skrifborðið sitt.  Rautt ljós glóir á símanum hans og hann þrýstir á hátalarahnappinn.
„Hey, this is George Bratt..." Maðurinn grípur framm í fyrir honum „I know okey you don´t have to introduce you every time well okey what do you want" , „Hey listen Donny did I call at a bad time"  segir Bratt „No no shoot"  dæsir Donald Dumfeld, „I just got of the phone with my man David in Iceland in it is all set for Kofi, it´s going to happen tomorrow" segir Bratt æstur eins og lítill krakki. „Okey good to hear now go to bed it´s nine thirty already, see you tomorrow" , „Yes I will, just wanted to let you know by, by Donny," „By, By and good night Mr. President". Donald röltir fram með bollann sinn að kaffivélinni þar sem nokkrir þrælar hans eru í hrókasamræðum um Kill Bill myndirnar, Donald reynir að koma sér inn í samræðurnar með mynd sem hann sá um daginn. „Hey I saw a great film last night with Bruce Fillis, Die Hard some...thing well that MacCain guy is one tough cookie, we could use a guy like that in our war against terrorsim, hehe yipie i-ay succers". Einn ræðuþrælana vogar sér að leiðrétta yfirmann sinn, „Sir I think his name was John Maclaine and if I remember correctly the frase was yipie Kai-ay motherfuckers".  Donald verður eldrauður af bræði, og skömm yfir þessari ósvífni.  „ Who is  in charge her me or you now get back to work". Hópurinn kemur skríður aftur á básana sína og Donald með kaffið sitt inn á skrifstofu. Þeir sita pískra saman „Whats up with mr. Grumpy, " segir sá ósvífni , „haven´t you heard he suppose to get fired after the Chine trip". Donald horfir með illum augum á mynd af honum,George og Dick Hellman varaforseta í veiðiferð í Kanada.  Drekkur kaffið sitt hægt gítur augunum til Dick sem er á myndinni skælbrosandi með vænan regnbogasilung í hendinni og tautar fyrir munni sér , „You bastard you yellow...".