Söguhornið

Í niðurgrafinni herstöð í Nýju Mexíkó er George Bratt ásamt Donald og Dick að skoða nýjustu tækniundur í geimveruvörnum ásamt öðrum vítistólum. Allt í einu hringir síminn hjá George. „Oh hey David I´m expecting some good news he,he,heee, What!, you have failed the good nation, shame on you, these fighter planes are gone, how soon, before you can say blueberry pie sweaty,“ hann skellir á og segir Donald og Dick fréttirnar.

Hinu megin á línunni í leynikjallara Bláu handarinnar tautar foringinn „Blúberrrípæ, hvað var maðurinn að meina, Kjarri þú verður að undirbúa stjórnarskipti og það fljótt þetta verður ekki opinberað fyrr en Dóri tekur grunlaus við völdum.

 Georg lýkur skoðununni og flýgur með Donald og Dick aftur til DC. „Donanld I´m counting on you on the China vistit that you make them scared of what we have came up with, you know the thing we saw.“ „ And yes there is a change of plans you leave first thing in the morning. „Yes Mr. President then it is goodby then it´s been a pleasure.“ segir Donald „what“ skríkir Bratt „ theyre not going to kill you, you‘ll be back.“og hverfur inn á skrifstofuna sína flissandi „You are so silly“. Donald gengur inn á  sína tekur upp box af róandi lyfjum og sturtar í sig og opnar varlega skúffu á skrifborðinu sínu ,sem í liggur 45.magnum sexhleypa, „Do you punks feel lucky“ tautar hann , lítur á veiðimyndina af þeim félögum, og lokar svo aftur.

Í Skagafirði verða heimamenn varir við bola og koma skelkaðir fram í tíufréttum. Víkingasveitin var kölluð til en þeir vissu ekki einu sinni hvar þeir ættu að byrja að leita. Enda sendir í annað útkall austur á hérað þar sem nokkrir villtir túristar höfðu heyrt byssuhvelli og séð kofa sprengdan í loft upp. Gressi horfir á fréttirnar í vegasjoppu á leiðinni norður og veit nákvæmlega hvar eigi að staðsetja gildruna. Tálbeitan býður spök í hestakerru sem Gressi keypti af einum bónda á leiðinni. Þau lenda í Varmárhlíð um eittleytið og sofa úr sér hrollinn. Morguninn teygir úr sér í stillu, kýrin kollótta fær úrvals hey í morgunmat og Gressi egg og beikon með appelsínusafa og kaffi. Þau aka sem leið liggur inn á Sauðárkrók. Gressi gefur sig á tal við einn trillusjómann og biður hann að ferja sig út í Drangey um kvöldið en Búkolla ætlaði að fara syndandi yfir enda komin í aðra ættina af sækúm. Trillusjómaðurinn lofar að hann skuli ferja Gressa, þeir hansala samninginn og Gressi borgar honum. Gressi og Búkolla eyða deginum í andlegan undirbúining fyrir nóttina.

Gunni og Gissi voru komnir til Reykjavíkur og ætlaði Gressi að sjá til að Kofi færi heill að húfi úr landi en Gunni að komast í samband við lærimeistara þeirra í gegnum Heiðdísi varðandi framhaldið.

  Í leynilegum kjallara Bláu handarinnar gekk mikið á að koma á stjórnarskiptum án þess að nokkuð kæmist upp um mistök leynireglunnar. Foringinn gekk sveittur fram og aftur ,og klóraði sér í hroknu hárinu, læringurinn spígsporaði á eftir honum, á meðan Kjarri hélt á tveimur símum og talaði ákaft. Foringinn settist lokst niður og stútaði nokkrum skotum af 21 árs gömlu Ballantine's. Læringurinn settist líka niður í leðursætið og nagaði neglurnar. Foringinn rétt honum glasið „hérna  drekktu þetta það hjálpar“, „uhhh nei takk ég er á bíl“ stamaði hann stressaður , foringjanum líkaði ekki þegar honum var ekki hlítt. „Svona drekktu þetta andskotinn hafi það er ekki eins og þú verðir nokkuð tíma sektaður fyrir að drekka fullur“, „Okey okey, „ sagði læringurinn og fékk sér gúlsopa.

  Í stórri herflugvél yfir Rússlandi fitlaði Donald við pilluglas og gluggaði í skjölum sem hann hafði undir höndum stimpluðum „Top secret“ . Skjölin innihéldu upplýsingar um hræðilegt gereyðingarvopn sem var í smíðum. Hann kíkti út um gluggann á landið fyrir neðan sem leit út eins og lególand og sagði „ I´ll be back“ og brosti.

  Á bændagistingu í Borgarfirði eru fjórir þrekvaxnir karlmenn að slafra í sig vöflum með rjóma og sultu. Fyrir utan standa vélfákar þeirra klárir vel brynntir af dýrasta svartagulli heims. Einn þeirra ropar hátt og snallt og segir „jæja bræður þurfum við ekki að fara að halda áfram yfir á meginlandið og breiða út nokkrar farsóttir og losa um fleiri mýtur  úr viðjum undirmeðvitundar jarðabúa.“ „Jú“ segir Herra Bleikur „við eigum mikið verk fyrir höndum, um leið og brúin birtist erum við farnir með „detsamme“. Herra Svartur kinkaði kolli og kveikti sér í rettu með litríkum zippó.